اندیشه پایداری در نوشتارهای دوره میانه زبان های ایرانی

تاریخ و اساطیر ایرانی، صحن? نمایش نبردها و پایداری¬های مردم این سرزمین در برابر هجوم¬ها، ناراستی¬ها و ظلم و جوری است که در طول تاریخ بر آنان رفته¬است. از آن¬جا که منابع به¬جای- مانده از دور? میان? زبانهای ایرانی حاوی مطالبی همچون اساطیر، تاریخ، فرهنگ و دین است، واکاوی ومطالع? این متون موارد بسیاری از این گونه پایداری¬ها را ظاهر می¬سازد. نوشته¬های دور? میانه، سراسر بیانگر وجود دوگانگی و مبارز? همه¬جانبه میان نیروهای خیر به رهبری اورمزد و سپاه شر به هدایت اهریمن است. دوگانگی که از آغاز خلقت و در وجود سپند¬مینو و انگره¬مینو تجلّی یافته و پایداری و مقاومت آفریدگان، با هدف پیروزی نهایی خیر بر شر صورت می¬پذیرد. در حقیقت این متون را می¬توان نوعی نوشت? پایداری تلقّی¬کرد، زیرا هر سه گون? مهم پایداری در آنها قابل¬مشاهده¬است : پایداری در برابر هر¬آنچه کژی و ناراستی و تهدیدکنند? روان انسان¬هاست، مبارزه با دشمنان متجاوز خارجی و پایداری در برابر ظلم و جور و بدعت و بدکیشی فرمانروایان داخلی. از آن¬جا که متون پهلوی تاکنون از این جنبه مورد بررسی دقیق قرار نگرفته¬اند، این پژوهش بر آن است تا با تمرکز بر نوشته¬های فارسی میان? کتابی وکتیبه¬ای و نیز با تکیه بر تقسیم¬بندی دوران جهان به سه دور? بُندَهش(آغازآفرینش)،گُمِزشن(دور? آمیختگی) و وِزارِشن(دور? جداشدگی)، نمودهای این پایداری¬ها وابزارهای مورد استفاده توسّط اورمزد و آفریدگان اورمزدی برای انجام آن را، در این متون آشکارسازد.